به درک واصل شدن داعشیها

این داعشی کافر بعداز بریدن سر کردهای کوبانی  بعد از ساعتی به درک واصل شد

پس خداوند جای حق نشسته امیدوارم که همه داعشی ها مثل این به درک واصل بشن

داعش،چه ز"ماو کربلا "میدانی؟

ما  را  ز سر  بریده  می ترسانی؟
ما  گر ز سر بریده  می ترسیدیم
در مستی  مرگمان نمی رقصیدیم
ما شیفته ی  راه  شهادت هستیم
سرباز  و  فدایی  ولایت  هستیم
صد بار اگر کشته به راهش گردیم
با  جان  دگر دوباره  بر می گردیم
شاگرد  کلاس  اول  عباسیم
پس روی حسین و زینبش حساسیم
تا  باز  بفهمی  که چه  بی پرواییم
با سر به سِتیزِ خنجرت می آییم
کودک نشوی،گول خودت را نخوری
باخنجر خود دست خودت را نَبُری
پا را ز گلیم خود فرا تر نَبَری
این لقمه بزرگ است،دهان را نَدَری
با پا به سر بخت سیاهت نزنی
با دست خودت گور خودت را نَکَنی
پایت به حریم کربلا وا بشود
صد کرببلای  تازه  برپا بشود ...

میلاد با سعادت امام شیعیان جهان امام امام هادی (ع)را تبریک می گویم

میلاد فرخنده

امام هادی علیه السلام سحرگاه روز پانزده ذیحجه قدم به عرصه گیتی نهاد تا وجود تابناکش روشنایی بخش تاریکی های جهل و بی ایمانی شود. نوزادی در آینده ای نه چندان دور مایه سربلندی و افتخار اسلام شد. امام دهم ادامه دهنده رسالت خطیر امامان ماقبل خویش بود. میلاد با سعادت و پر برکت امام علی النّقی علیه السلام بر تمامی دوست داران خاندان نبوّت و شیعیان جهان مبارک باد.

 

شهادت حضرت مسلم بن عقیل سفیر با وفای امام حسین (ع)بر همه شیعیان تسلیت باد

15 رمضان: حرکت مسلمبن عقیل به سوی کوفه

سال 60 هجری قمری: حرکت مسلم بن عقیل(ع) به سوی کوفه
پس از آن که اهالی کوفه، به ویژه شیعیان این شهر از حضور امام حسین(ع) در مکه معظمه و امتناع وی از بیعت با یزید بن معاویه باخبر شده و جنبش بزرگی در کوفه ایجاد نمودند و آن حضرت را با ارسال نامه های بی شمار به سوی خود دعوت کردند، امام حسین(ع) تصمیم گرفت دعوتشان را پذیرفته و با فرستادن نخستین نماینده خویش به سوی آنان، عملاً رهبری قیام بر ضد دستگاه جبار بنی امیه را بر عهده گیرد و از آن پس حکومت سراسر تباهی یزید را با یک جنبش بزرگ مردمی و مذهبی روبرو کند.

آن حضرت وضو گرفت و میان رکن و مقام در مسجدالحرام، دو رکعت نماز به جای آورد و پس از نیایش و راز و نیاز در درگاه احدیت، پسرعمویش مسلم بن عقیل را به حضور طلبید و او را از وضعیت کوفه باخبر گردانید و به وی فرمود که می خواهد او را به عنوان نماینده خویش به کوفه بفرستد، تا قیام اهالی این شهر را سامان بخشد.(1)

مسلم بن عقیل(ع) با روحیه باز و نشاط بالا، درخواست امام(ع) را پذیرفت و برای این مأموریت خطیر اعلان آمادگی نمود.

من برادرم و پسرعمویم و شخصیت مورد وثوق و مورد اعتماد از میان خاندانم، یعنی مسلم بن عقیل را به سوی شما می فرستم. اگر او برای من بنویسد که نظر اکثریت شما، به ویژه فرزانگان و مردان شایسته و شاخص شما مطابق با نامه هایی است که به من نوشته اید، به سوی شما خواهم آمد، انشاءالله

آن گاه امام حسین(ع) نامه ای برای مردم کوفه نوشت و به مسلم بن عقیل(ع) سپرد تا برای اهالی کوفه قرائت کند. نامه امام(ع) به این قرار است: به نام خداوند بخشایندهّ مهربان. از حسین بن علی(ع) به جامعه مؤمنین و مسلمین. اما بعد، هانی و سعید آخرین فرستادگانتان، نامه های شما را به من تسلیم نمودند. من از مضمون نامه های شما آگاه شدم. نوشته اید: ما امامی نداریم، به سوی ما بیا شاید خداوند به وسیله تو ما را هدایت فرماید.

من برادرم و پسرعمویم و شخصیت مورد وثوق و مورد اعتماد از میان خاندانم، یعنی مسلم بن عقیل را به سوی شما می فرستم. اگر او برای من بنویسد که نظر اکثریت شما، به ویژه فرزانگان و مردان شایسته و شاخص شما مطابق با نامه هایی است که به من نوشته اید، به سوی شما خواهم آمد، انشاءالله. به جان خودم سوگند یاد می کنم که امام بر حق تنها کسی است که بر اساس کتاب خدا حکومت کند و در جامعه به داد رفتار نماید و حق را پذیرا باشد و خود را بر انجام دستورات دین ملزم و متعهد بداند. والسلام.(2)

امام حسین(ع) به مسلم بن عقیل(ع) سفارش های لازم را نمود و وی را با آخرین نامه رسانان؛ یعین قیس بن مسهر صیداوی، عماره بن عبدالله سلولی، عبدالله بن شداد و عبدالرحمن شداد، در تاریخ 15 رمضان سال 60 قمری به سوی کوفه اعزام نمود.(3)

گفتنی است که مسلم بن عقیل، برادرزاده و داماد امیرمؤمنان علی بن ابی طالب(ع) است و با دخترش رقیه ازدواج کرد. وی از مردان دلیر بنی هاشم، اهل علم و دارای بینش وسیع سیاسی و مذهبی و پیرو خالص ولایت و امامت بود.

مسلم بن عقیل(ع) از مکه معظمه به مدینه منوره رفت و در آن جا با خانواده اش خداحافظی نمود و به همراه دو فرزندش و دو راهنما از طایفه بنی قیس، از بی راهه حرکت کرد تا هم زودتر به مقصد برسد و هم از چشم نگهبانان حکومتی و راهبان ها در امان بماند.(4)

پی نوشت ها:

1- وقایع عاشورا (سید محمد تقی مقدم)، ص 199
2- الارشاد (شیخ مفید)، ص 380؛ منتهی الآمال (شیخ عباس قمی)، ج1، ص 303
3- الارشاد، ص 381؛ منتهی الآمال، ج1، ص 303 و ص 306؛ وقایع الایام (شیخ عباس قمی)، ص 35؛ وقایع عاشوار، ص 201
4- الارشاد، ص 381؛ منتهی الآمال، ج1، ص 306؛ وقایع عاشوار، ص 2

 

خون خدا

خوشا بر حالت ای مرغ سبکبال            

 که از زندان تن بیرون پریدی

رها گشتی ز دام و قید دنیا                  

بسوی باغ رضوان پر کشیدی

ز دنیا دل بریدی در جوانی                   

 به وصل یار جاویدان رسیدی

به جبهه جان به کف ماوا نمودی       

خدای خویش را در جبهه دیدی

به فرمان خدا لبیک گفتی                    

ندای ارجعی را چون شنیدی

تو روح زندگی را با شهامت                 

  به جسم خسته عالم دمیدی

تو الله اشتری را درک کردی           

 که جان را دادی و جنت خریدی

تو درس از خط عاشورا گرفتی               

تو مرگ سرخ را هم برگزیدی

شهادت را سعات خواند رهبر           

 تو گلگون رخ شهیدی و سعیدی

ره گلزار عاشورا گرفتنی                     

گل سرخ شهادت را تو چیدی

به میدان شهادت پا نهادی                    

ز خون خود حماسه آفریدی

هزاران لاله از خون تو روئید               

تو ای خون خدا هر جا چکیدی

نقاب از چهره تزویر کفار                        

به نیروی خداوندی دریدی

امید خصم را نومید کردی                

به چشمش خار پیروزی خلیدی

حضورت جاودان گردیده در دل                  

 اگر از دیدگانم ناپدیدی

شکسته بال « محزون » ، لیک آزاد          

 تو اندر جمع یاران شهیدی

علی اکبر شجعان

یادوخاطراتِ هفته ی دفاع مقدس گرامی باد.

 یادوخاطراتِ هفته ی دفاع مقدس گرامی باد.

سروده ی حاضر با نامِ «غزل شهادت» تقدیم به شهداوایثارگرانِ دفاع مقدس درکربلای ایران درقیاس با شهدای مظلوم کربلا است.

تومشقِ عشق در سنگر نوشتی

شهادت نامه دردفتر نوشتی

شهادت نامه ات امضای خون داشت

کبوترگشتی وبا پَر نوشتی

غزل هائی سرودی از رِشادت

عَجَب انشائی از باورنوشتی

حُسَین امّا به خطِّ خون و سرمشق

به سربند و به انگشتر نوشتی

لب خشکیده ات مستانه می خواند

دعای ربّنا از بر نوشتی

شبِ حمله حنا بستی سرو روی

صفای قاسم و اکبر نوشتی

به سانِِ عون و جعفر خون سُرخـَت

مُـرَکـَّب شد گُلِ اَحمَر نوشتی

گلویت خشک و خونین بودو مجروح

زِحُلقومِ علی اصغر نوشتی

مُنَوَّر سینه ات را لاله گون کرد

دوصدباور تو ازداوَر نوشتی

زِ خورشیدیّ وسیمِ خارداران

سِنان و نیزه و خنجر نوشتی

به روی مین جَبین ساییدی آن شب

شهادت نامه در «معبر» نوشتی

به خمپاره تنت شد پاره پاره

زِ اَعشارَش گُلِ پرپر نوشتی

جدا شد دستت ازپیکرچو عبّاس

رسالت با یَـدِ دیگر نوشتی

سَرِ خونینت ازپیکرچوافتاد

شهیدِ کربلا بی سر، نوشتی

زِرِه پوشان که بر جِسمت خزیدند

زِاَسب و نعلِ تازه ترنوشتی

چورگباری تَـنَت آماجِ خون کرد

لِثاراتَ الحُسَین آخر نوشتی

مَیِ نابِ شهادت سَرکشیدی

مَرامِ ساقی و ساغر نوشتی

به سانِ جعفرِ طیّارِ اسلام

بهشتی گشتی و با پَر نوشتی

پیامِ زینبی دادی به عالم

حجابِ مادروخواهرنوشتی

به ما جامانده ها آخرپیامت

اِطاعت ازخطِ رهبرنوشتی

 قصیده از  غلامرضا مهدوی